Dag 11 Kingman - Swet and Sweet

Vanochtend bakt Nico pancakes. Hij begint met model Nederlandse pannenkoek, maar wordt al snel door Guusje gecorrigeerd. ‘Kleiner en dikker, kijk maar op het pak’. Wat een feestontbijt op onze mooie natuurcampeerplek. 

Na het ontbijt rijden we naar Grand Canyon Village voor een hike trail. We nemen de Queens garden trail, nadat we eerst even wifi hebben getankt. Sjoerd is onze kameel, hij sleept 3 liter water mee op z’n rug. We lopen bijna 2 km naar beneden en genieten van het uitzicht. Wat is dit ongelooflijk indrukwekkend. Als Guusje resoluut weigert nog verder te lopen, keren we om en lopen we weer terug naar boven. Dat valt nog niet mee, het is best steil en best warm. Na 1,5 uur staan we weer aan de rand van de canyon. Al ons water is dan op, en wij zijn drijfnat van het zweet. We lopen naar de lodge waar we lekker lunchen. Biertje (alleen voor de co-pilot), koude cola en lekkere sandwiches, soep en een salade. Dat fietst er wel in na zo’n wandeltochtje. We zoeken de camper weer op, kopen nog snel een ijsje en beginnen aan de volgende etappe. We zouden als volgende plaats Yoshua Tree National Park aandoen, maar zien hiervan af. Er zijn daar natuurcampings zonder hook-up, en we willen wel graag een beetje airco-verkoeling in de Desert. Daarom gaan we naar Kingman, dat ligt precies op de route en scheelt dus ook wat in de afstand.

Het landschap wordt steeds minder rood, we belanden weer in het rotstuintjes decor, maar nog steeds erg mooi. Er liggen erg grote kiezelrosten naast de weg, het doet me denken aan Fred Flinstone’s stad. Als ik later op Google kijk, blijkt hier vlakbij het thema park Bedrock City van de Flinstones te zijn. Onderweg hebben we weer wat flash flood waarschuwingen op de telefoon, gelukkig blijft het voor ons beperkt tot een buitje. 

Eind van de middag komen we op de camping aan. Geen bijzondere omgeving, afgezien van het feit dat route 66 hier langs loopt, maar daar zien we niet veel van. We hebben een mooie stek op de camping en er is een zwembad. En wifi! 

De mannen gaan nog even boodschappen doen met een scootmobielwinkelwagentje bij Wallmart en de meisjes duiken het zwembad in. Wat heerlijk na zo’n warme dag. Nou ja... na... het is nog steeds heel warm. We BBQen ‘s avonds, nadat Sjoerd met de buurman wat kolen heeft geruild tegen een paar Freddy’s (Heineken). We zitten lekker op ons terrasje, in de camper staat de airco aan, het is gewoon een feest om te plassen en af te wassen. 

Het campingpersoneel hier is super aardig, het afval wordt voor me meegenomen en ik wordt door de schoonmaakster ‘sweetie’ genoemd. Ik was net gewend geraakt aan ‘honey’, het blijft me verbazen dat iemand je honey noemt bij de eerste kennismaking. Ook bijzonder hoe toegankelijk de meeste Amerikanen zijn. Iedereen die we spreken wil weten waar je vandaan komt, en waar je naar toe gaat. Wat zijn wij dan toch een stugge Nederlanders.